UVB20 to miernik przeznaczony do pomiaru natężenia napromienienia bakteriobójczego UVC w zakresie 0,1 mW/m2÷19,99 W/m2. Szczególnie użyteczny jest przy badaniu emisji palników bakteriobójczych i określania stopnia ich zużycia.
Miernik napromienienia bakteriobójczego UVB20 spełnia normę PN79/T06590 „Mierniki promieniowania nadfioletowego”. Miernik UVB20 został przebadany przez Laboratorium Promieniowania Optycznego Głównego Urzędu Miar w Warszawie i uzyskał zatwierdzenie typu nr RP T 95 137.
Czułość spektralna sondy pomiarowej miernika skorygowana jest do względnej skuteczności bakteriobójczej wg PN-79/T 06588: „Promieniowanie nadfioletowe. Nazwy, określenia, jednostki.”
Odczyt wartości mierzonej dokonywany jest na wyświetlaczu ciekłokrystalicznym bezpośrednio w mW/m2 lub W/m2. Przyrząd automatycznie sygnalizuje przekroczenie zakresu pomiarowego oraz stan rozładowania baterii zasilającej poniżej dopuszczalnego poziomu.
Zakresy pomiarowe:
- 0,01 ÷ 19,99 W/m2
- 0,1 ÷ 199,9 mW/m2
- 1 ÷ 1999 mW/m2
zakres temperatury pracy: 10 ÷ 40°C
wymiary obudowy: 150 × 80 × 30 mm
zasilanie: bateria 9V
Wyposażenie podstawowe:
- głowica pomiarowa,
- walizeczka transportowa,
- bateria zasilająca 9V,
- metryczka głowicy pomiarowej (względny rozkład widmowy czułości).,
- instrukcja obsługi,
- karta gwarancyjna.
- Wzorcowanie firmowe UVB20, jako opcja, za 890,00 netto
Mając na uwadze rzetelność i dokładność pomiaru oraz niezawodność działania przyrządu, wskazane jest wzorcowanie urządzenia raz na dwa lata w przypadku rzadkiego użytkowania, zaś w przypadku częstego, raz na rok. Pragniemy podkreślić, iż są to zalecenia producenta. W praktyce częstotliwość wzorcowania jest uwarunkowana zapisami/regulacjami wewnętrznymi danej instytucji, użytkownika danego urządzenia lub instytucji kontrolującej ww. użytkownika.
Wewnątrz walizki transportowej znajdują się odpowiednio wyprofilowane miękkie gniazda przeznaczone do umieszczenia w nich wszystkich elementów wyposażenia podstawowego i dodatkowego. Zapewniają one właściwe warunki przechowywania i transportu, nie narażając zawartości walizki na uszkodzenia mechaniczne lub wstrząsy.
| Bakterie: Bacillus anthracis – 45 B. megatherium – 11 B. megatherium (zarodniki) – 27 B. paraphyphosus – 32 B. subtilis – 70 B. subtilis (zarodniki) – 120 Clostridium tetani – 130 Corynebact diptherias – 34 Eberthella typhosa – 21 Escherichia coli – 30 Leptospira Spp. – 32 Micrococcus candidus – 61 Micrococcus piltonencis – 81 Micrococcus sphaeroides – 100 Mycobacterium tuberculosis – 62 Neisseria catarrphalis – 44 Phytomonas tumefaciens – 44 Proteus vulgaris – 26 Pseudomonas aeruginosa – 55 Pseudomonas fluorescens – 35 Salmonella enteritis – 40 S. typhosa – gorączka typoidalna – 22 S. paratyphi – dur brzuszny – 32 S. typhimurium – 80 Sarcina lutea – 197 Serratia marcescens – 24 Shigella dysenteriae – 22 Shigella flexneri – 17 Shigella paradysenteriae – 17 Spirillum rubrum – 44 Staphylococcus albus – 18 Staphylococcus aureus – 26 Streptococcus hemolyticus – 22 Streptococcus lactis – 62 Streptococcus viridans – 20 |
Bakterie cd.: Mycobacterium tuberculi – 100 Vibrio coma – cholera – 34 Drożdże: Algi: Pierwotniaki: Robaki: Zarodniki drożdży: |
| Wartości napromienienia dla różnych poziomów pewności destrukcji mikroorganizmów podano poniżej na przykładzie bakterii Escherichia coli. | |
|
Zniszczone organizmy [%] |
Dawka [J/m2] |
| 10 18 33 50 63 80 86 90 95 88 99 99,5 99,8 99,9 99,99 |
1,3 2,6 5,2 9,1 13,1 20,9 26,1 30 39 51 60 69 81 90 120 |
| Przykładowe wyznaczanie czasu ekspozycji.
Gęstość dawki promieniowania (napromienienie wyrażone w J/m2) jest to iloczyn natężenia napromienienia na płaszczyźnie badanej (wyrażone w W/m2) przez czas ekspozycji (wyrażony w sekundach).
Aby obliczyć minimalny czas dezynfekcji płaszczyzny, w której dokonujemy pomiaru natężenia napromienienia bakteriobójczego, należy wymagane napromienienie wyrażone w dżulach na metr kwadratowy (patrz tabela) podzielić przez zmierzoną wartość natężenia napromienienia wyrażoną w watach na metr kwadratowy. Wynik otrzymamy w sekundach. Przykład: Załóżmy, że zmierzona wartość natężenia napromienienia w płaszczyźnie pomiarowej wynosi 150 mW/m2 (np. emisja promiennika TUV 30W bez odbłyśnika, mierzona z odległości ok. 2,5 m). Dla 90% pewności degradacji np. jaj nicieni (wymagane napromienienie 400 J/m2), czas ekspozycji wynosi: 400 [J/m2] 400 [W · s/m2]
t = ——————- = ——————– = 2667 s , czyli ok. 45 min. 150 [mW/ m2] 0,15 [W/m2] Tak więc minimalny czas ekspozycji promieniowaniem ultrafioletowym o natężeniu napromienienia bakteriobójczego 150 mW/m2 dla 90% pewności destrukcji jaj nicieni wynosi 45 minut.
W przypadku występowania (lub podejrzenia o występowanie) wielu kolonii bakterii oraz (lub) nierównomiernego rozkładu natężenia napromienienia na badanej powierzchni, należy podstawić do wzoru maksymalną dawkę z tabeli dla występujących bakterii i minimalną wartość zmierzonej wielkości natężenia napromienienia. W celu bardziej równomiernego rozkładu gęstości strumienia promieniowania UV na płaszczyźnie dezynfekowanej, należy stosować kilka źródeł bakteriobójczych. Powyższy przykład dotyczy jedynie wyznaczania czasu ekspozycji dla uzyskania odpowiedniego napromienienia na płaszczyźnie pomiarowej. W rzeczywistości, drobnoustroje znajdują się również w powietrzu i wraz z nim są w nieustannym ruchu. Skuteczny czas pracy promiennika bakteriobójczego zależy więc od jego budowy i usytuowania w pomieszczeniu, kubatury pomieszczenia, czasu wymiany powietrza oraz jego obiegu. |
Nie ma jeszcze żadnych recenzji.